Hoe zijn we in godsnaam hier gekomen
Was samen niet de kern van het verhaal
Maar leren laarzen stampen op de sporten
van de ladder
En onderbuiken slaan met staal op staal
Ergens moet de droom zijn gestorven
Ergens in dit zwijgende kabaal

Ze noemden me de moeder van de opstand
Hoe kan het dat ik zo ben afgedwaald
Misschien is dit het lot dat alle ouders kennen
Een vaag gevoel dat je hebt gefaald
Soms probeer ik haar stem nog wel te horen
Ergens in dit zwijgende verhaal

Soms denk ik haar stem nog vaag te horen
Ergens in het zwijgende kabaal
Wie leest in dit lawaai de melodie nog van
mijn lippen
Wie vindt de barst waardoor de droom nog straalt
Dans me in de rusten van de vers gesmeerde
marsdrum
Met zijn ‘allen tegen allen’ oorlogstaal
Soms denk ik ons lied nog vaag te horen
Ergens in het zwijgende kabaal
Ergens in het zwijgende kabaal