Vergeef me als ik u verveel
Maar uw blazer van fluweel
Uw pied-à-terre en uw champagne

Vertel me voor ik weer vergeet
Was de dresscode van dit feest
Niet iets als gelijke kansen

Maar de band speelt evergreens
Een karaoke-guillotine
Zingt dat de revolutie
Haar kinderen moet eten

Een goedbetaalde harlekijn
Verandert bloed in wijn
En we proosten in de schuur
Waar op de muur toch staat geschreven

Geen dier drinkt ooit alcohol
Ik weet toch zeker dat dat er staat
Toch moet ik een vergissing hebben gemaakt,
er staat:
Geen dier drinkt ooit alcohol, tot overmaat

Vergeef me als ik u verveel
Ik ben geen intellectueel
Maar voor de goede orde

Vertel me voor ik weer vergeet
Hoe een geit een wolf opeet
Zonder dan zelf een wolf te worden

Ik had een nachtmerrie vannacht
Er was een bom die klonk als Bach
Er werd een regenboogvlag
Gehesen in gebroken steden

De drones dichtten als Yeats
En in de luwte van het feest
Zag ik Mozes zijn geboden
Aan de hoogste bieder geven

Geen dier doodt ooit een ander dier
Dat staat er toch? Ik weet het vrijwel zeker
Toch moet ik het verkeerd hebben begrepen,
er staat:
Geen dier dood ooit een ander dier,
zonder goede reden

Ik verveel u, ja oké
Een onverdraaglijk cliché
Van naïeve zedenpreken

Want ja, ik ken ook best de wet
Van: ‘Je maakt geen omelet
Zonder eieren te breken’

Maar ik droomde van die eindeloze tocht
Van de piramides van Cheops
Tot onze schepen
Met goed gekruide ketens

En het vrije woord regime
Slaat zijn leren Gucci-riem
En in de striemen van mijn chocolade craving
Staat geschreven

Alle dieren zijn gelijk
Dat is een feit, dat kan toch nooit veranderen
Maar de Harlekijn klapt in zijn handen en er
staat:
Alle dieren zijn gelijk
Alle dieren zijn gelijk
Alle dieren zijn gelijk
Maar sommige zijn meer, zijn meer
Zijn meer gelijk dan anderen