"Dit nummer gaat over mijn favoriete karakter uit het boek, Molly. Oh, is er trouwens iemand die het boek niet heeft herlezen voordat hij hier kwam? Niet? Oh… Ja dat geeft niet. Het is maar tachtig pagina’s, maar dat geeft niet. Nee voor hen zal ik even uitleggen wat ik aan het doen ben.

Ik heb elk karakter uit het boek een lied gegeven, behalve de varkens, die ook een monoloog. Ik zal hier en daar nog een boekfragment doen om jullie erdoorheen te helpen, maar de rest zoeken jullie zelf maar uit. Hoe dan ook. Molly is dus mijn favoriete karakter en dat is deels ook omdat het voor veel mensen het meest gehate personage uit het boek is. Want zij verraadt de Animal Farm, ze verlaat de Animal Farm. Dat komt omdat zij altijd het luxepaardje van Mr. Jones is geweest en ze was gewend om allerlei privileges te krijgen. Mooie strikjes in haar manen en suikerklontjes en zij was daar dol op.

Maar nu was de revolutie natuurlijk een succes. Alle dieren werkten voor elkaar, alle dieren hadden inspraak, alle dieren waren gelijk. Maar dat betekende dus ook dat Molly niet nog extra strikjes en suiker kreeg. Ze moest een stapje terug doen op de ladder en kon dat niet verkroppen. Je kent het wel. Je mag niet meer vliegen, je mag niet meer vlees eten. We zijn allemaal Molly op z’n tijd. En zij verliet dus de Animal Farm om op een andere boerderij het luxepaardje te kunnen zijn.

En ironisch genoeg is zij het enige karakter dat een beetje gelijk krijgt. Want de revolutie mislukt natuurlijk in het boek… In mijn voorstelling trouwens ook. Ja, ik heb echt mijn best gedaan om een goede revolutie te bedenken, dat wij hier allemaal vol vuur en energie om het grootkapitaal omver te werpen vandaan zouden komen, maar dat lag subsidie-technisch toch net wat moeilijker.

Maar goed, Molly krijgt dus als enige een beetje gelijk, want de revolutie mislukt en alle dieren worden weer genaaid. En ja, als je dan toch genaaid wordt… Dan kan je er maar beter wat strikjes en wat suiker voor krijgen."